بازگشت
بسته پیشنهادی یا قوطی بگیر و بنشا ن !
نویسنده: فرامرز دادرس نویسنده: فرامرز دادرس

روز دوشنبه 23 سپتامبر، در یک گفتگوی تلفنی میان خاویر سولانا، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و سعید جلیلی، دبیر شورای عالی امنیت جمهوری اسلامی، قرار شد تا در اول اکتبر 2009 دور تازه ای از گفتگو ها، میان جمهوری اسلامی و گروه (5+1) « کشور های عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل: آمریکا، روسیه، چین، فرانسه، بریتانیا و آلمان » در ترکیه برگزار شود. روز یکشنبه  13 سپتامبر، احمد داوود اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه در دیداری از تهران  آمادگی ترکیه را برای برگزاری این نشست در خاک خود اعلام کرده بود. این گفتگو ها در سطح مدیران سیاسی وزارت خارجه این کشور ها انجام خواهد شد.

 

نقش ترکیه

این گفتگو ها در ترکیه و در زمانی انجام خواهد شد که  جمهوری اسلامی از تاریخ پنجم ماه اوت گذشته تاکنون، درحال مذاکره  درباره قاچاق 18میلیارد دلار از ایران به این کشور می باشد. چند ماه پیش از افشای این ماجرا در روزنامه ها ، رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه، در یکی از کنگره های حزب اسلامی اعتدال و توسعه، خدواند را شکر کرد که در این بحران اقتصادی، 5/18 میلیارد دلار به ترکیه نازل شده است. پس از این شکرگزاری شنیده شد، شنول اوزن، وکیل صفاریان نسب، در تلاش است سرمایه موکل خود را آزاد نماید. ولی مقامات ترک خود را بی خبر نشان می دهند. این لقمه، یازده میلیارد دلارشمش طلا و هفت میلیارد دلار پول نقد، کوچک نیست که به آسانی و به تنهایی از گلوی ترک ها پایین رود!. گفته می شود که صفاریان نسب، از وابستگان سپاه پاسداران می باشد.

 

ترکیه کاسب کار

ترکیه از سال 1952 میلادی، عضو پیمان نظامی آتلانتیک شمالی ، ناتو می باشد. در دوران رژیم پادشاهی ایران،  ترکیه به همراه ایران و پاکستان، پیمان نظامی سنتو را که جانشین پیمان بغداد شده بود بوجود آوردند. پس از انقلاب و خروج جمهوری اسلامی از پیمان نظامی سنتو، این پیمان از میان رفت. مرکز سنتو، در پایتخت ترکیه، شهر  آنکارا بود.

ایران بخش مهمی از بودجه این پیمان نظامی را می پرداخت و میلیون ها دلاراز پول های ایران در حساب  این پیمان در آنکارا بجای مانده بود. ترکها از باز پرداخت این پول ها خودداری نمودند. جنگ هشت ساله ایران با عراق آغاز شده بود و ترک ها بیشترین سود را از این جنگ بردند. از یکسو هزاران ایرانی برای فرار از فشارحکومت اسلامی وجنگ به ترکیه رفتند، و منابع درآمد سرشاری برای ترکیه بوجود آمد، و از سوی دیگر ترک ها، باز پرداخت این پول ها ی پیمان سنتو را با ارسال کالا های بنجل ساخت خود به ایران جایگزین کردند، و از نفت ارزان قیمت هم بهرمند شدند.

 

قوطی بگیر و بنشا ن

در ژوئیه گذشته غربی ها در بیانیه پایانی گرد همایی هشت کشور صنعتی در ایتالیا ، به جمهوری اسلامی تا پایان ماه سپتامبر فرصت دادند تا خود را برای گفتگو ها آماده سازد. به گفته ناظران، بسته تازه پیشنهادی جمهوری اسلامی، که از سوی تهران، حل «چالش های جهانی» خوانده می شود، تفاوت چندانی با بسته های گذشته ندارد. این بسته در تاریخ 18 شهریور، برابر نهم سپتامبر ارائه شد.

روزنامه آمريكايي پروپابليكا، بخشی از محتوای این بسته را فاش کرده بود. در این بسته آمده است: « ملت ايران آماده است تا درباره صلح پايدار در منطقه و فراتر از آن و همچنين براي ادامه پيشرفت ورفاه ملت‌ها در منطقه و جهان گفتگو و مذاكره كند... ما اكنون آمـاده گفتگو براساس اصول خداشناسانه، اهداف و ارزش‌هاي انساني ... هستيم.»

بنظرمی رسد این بسته بیشتر دارای جنبه های اخلاقی و در راستای موعظه، امر به معروف و نهی از منکر، و درس خدا شناسی می باشد. چیزهایی که جایگاهی در سیاست بین المللی و مسائل ا تمی ندارند.

"فیلیپ کرولی" معاون سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا روز پنجشنبه دهم سپتامبر در دیداری با خبرنگاران گفت: آمریکا از پیشنهادات ایران در رابطه با برنامه هسته ای رضایت ندارد.  کرولی گفت: "این پیشنهادات در حقیقت پاسخی به نگرانی های ما در رابطه با اصلی ترین آنها برنامه هسته ای ایران می باشد ندارد".

 

پذیرش گفتگو با جمهوری اسلامی

دو روز پس از سخنان "فیلیپ کرولی" معاون سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا، در تاریخ 12 سپتامبر آمریکایی ها یک گام به عقب برداشتند و پذیرفتند که در باره این بسته بی محتوا ! با جمهوری اسلامی به گفتگو بنشینند.

فیلیپ کرولی این بار گفت: ما اکنون در پی آن هستیم  تا ملاقاتی را براساس پيشنهاد ايران برگزار کنيم و ببينيم این کشور چه چيزی برای ارائه دارد. وی افزود: همانطور که باراک اوباما، رييس جمهوری امريکا، پيشتر گفته بود، پس از آن خواهیم دید که جمهوری اسلامی چگونه به در خواست ها پاسخ خواهد داد.

کريستينا گلاگ، سخنگوی آقای خاوير سولانا، مسئول سياست خارجی اتحاديه اروپا، گفت:نمايندگان کشورهای گروه (5+ 1) در مذاکرات تلفنی در اين باره به توافق رسيده اند.

 

انرژی اتمی برای همه، بمب اتمی برای هیچکس!

برنارد کوشنر، وزیر امور خارجه فرانسه در حاشیه کنفرانس وزیران خارجه اتحادیه اروپا در بروکسل گفت: چند بار تاکنون با ایران گفتگو کرده ایم ؟ بسیار، بسیار، بسیار! یک بار دیگر مذاکره، خیلی خوب! ولی من منتظر برآیند چشمگیری از این گفتگو ها نیستم افسوس! او افزود؛ وزیر خارجه جمهوری اسلامی در تهران، گفتگو در باره غنی سازی اورانیوم را رد کرده است و آن را حق طبیعی ایران می داند.

برنارد کوشنر گفت که: یکی از هدف های ایران در این بسته پیشنهادی این است که نگرانی ها را در باره برنامه های اتمی اش کاهش دهد، وبا پیش کشیدن مسئله خلع سلاح اتمی در جهان، شعار تازه ای بر سر زبان ها بیاندازد. انرژی اتمی برای همه بمب اتمی برای هیچکس!

شورای امنيت سازمان ملل متحد تاکنون درپنج قطعنامه ، خواهان توقف فعاليت های غنی سازی اورانيوم از سوی ایران شده است. که در سه قعطنامه آن تحریم هایی در نظر گرفته شده است.

 

موشک هایی که به مقصد نرسیدند !

در تاریخ 4 سپتامبر، روزنامه اتریشی "سالزبورگر ناخریشتن" در گزارشی از خبرنگار خود در اورشلیم  نوشت، که یک گروه مافیایی در ارتش  روسیه در نظر داشتند، موشک های « S300» را با کشتی «Arctic Sea » که با پرچم کشور مالت حرکت می کرد، بطور قاچاق به ایران بفرستند.

 این کشتی روز 23 ژوئیه از فنلاند به سوی الجزایر حرکت کرده بود که در راه گرفتار دزدان دریایی شد!  این کشتی روز ۱۷ اوت به وسیله یک کشتی جنگی روسی در نزدیکی سواحل کاپ‌ورد آزاد شد. از همان زمان شایع شده بود که کشتی ربوده شده حامل سلاح‌های مدرن به مقصد ایران بوده است. این کشتی پیش از ربوده شدن برای تعمیر در بندر کالینینگراد پهلو گرفته بود. کالینینگراد یکی از شهرهای برون‌مرزی روسیه است که در کنار دریای بالتیک میان لهستان و لیتوانی قرار دارد.

روسیه قاچاق اسلحه به ایران را رد کرد. در بارنامه رسماً اعلام شده بود که بار این کشتی چوب بوده است!. وزیر خارجه روسیه روشن نکرد که چرا دزدان دریایی کشتی حامل چوب  را دزدیده اند، و چرا روسیه برای پس گیری چهارده ملوان و هشت رباینده کشتی، دو هواپیمای غول پیکر باربری به کاپ ورد فرستاد ؟ .

دور روز پس از آزادی کشتی، شیمون پرز، رئیس جمهور اسرائیل به مسکو سفر کرد. شایع شد که دزدان دریایی ماًمورین اسرائیلی بودند، ونگذاشتند که موشک ها به دست جمهوری اسلامی برسد. تاریخ حرکت این کشتی دو هفته پس ازبیانیه هشت کشور صنعتی در ایتالیا، و دادن فرصتی دیگر به جمهوری اسلامی برای گفتگو های جدی تا پایان ماه سپتامبر بود.

 

ناتوانی پدافند هوایی جمهوری اسلامی

جمهوری اسلامی بخوبی آگاه است که در صورت حمله احتمالی آمریکا یا اسراییل به تاًسیسات اتمی ایران ، توان پدافند هوایی از این مراکز را ندارد، و از همین روی همواره در پی بدست آوردن تجهیزات مدرن موشکی و ضد هوایی متحرک می باشد. بخش بزرگی از پدافند هوایی جمهوری در پایگاه ها ی ثابت موشکی مستقر می باشند، که در ساعت های  نخستین حمله نابود خواهند شد. هم اکنون بخش بزرگی از نیروی پدافند هوایی ایران بر روی 29 سامانه موشکی روسی است که در ژانویه 2007 به ایران داده شده است. که حریم پدافندی آن حداکثر 12 کیلومتر است.

جمهوری اسلامی با تجربه ای که از نخستین جنگ خلیج فارس میان عراق و نیرو های آمریکا و متحدانش بدست آورده است، می داند که نیرو های انسانی ارتش، سپاه پاسداران ، بسیج و نیرو های انتظامی،  نمی توانند در برابر آتش گسترده و انبوه بمب ها، موشک های هوا به زمین، زمین به زمین و دریا به زمین، ایستادگی نمایند، و ناچار زمینگیر شده و در زیر بمباران بمب های سنگر کوب نابود خواهند شد، و یا به اسارت در خواهند آمد.

از سوی دیگر با رخداد های غیر قابل پیش بینی مانند جنبش مردم در خرداد ماه گذشته، و نا خرسندی آنان از رژیم، در چنین شرایطی امکان خیزش مردم فراهم می گردد، و دیگر نیرویی برای سرکوب مردم در اختیار نخواهند داشت. از این رو چند سال است که دو گزینه را در نظر گرفته و در این بخش ها سرمایه گذاری نموده است.

گزینه تروریسم و عملیات تروریستی برون مرزی، مانند سپاه قدس، بخش برون مرزی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، که در این زمینه تجربه های مهمی  بدست آورده است، و پشتیبانی از سازمان های حماس و حزب الله و شاخه های دیگر گروه های خشن تروریستی در جهان می باشد، که از چار چوب این جستار بیرون است.

گزینه صنایع موشک سازی و پدافند هوایی، که در این بخش از سویی بدنبال بدست آوردن موشک های دوربرد و قاره پیما یی است ، که توان برد کلاهک های اتمی را دارا باشند، و از سوی دیگر بدست آوردن موشک های پدافند هوایی و موشک های ضد موشک مانند سامانه موشکی زمین به هوای روسی « S300» که همتای موشک های ضد موشک پاتریوت آمریکایی می باشد،و می تواند هدف هایی را  در فاصله ۳۰۰ کيلومتر و ارتفاع ۳۰ هزار متر شناسايی و نابود سازد.

غلاف خالی جمهوری اسلامی در نیویورک و ترکیه

جمهوری اسلامی در نظر داشت تا با بدست آوردن سامانه موشکی زمین به هوای روسی « S300» پیش از سفر محمود احمدی نژاد به نیویورک، برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل در 23 سپتامبر، و پیش از آغاز مذاکراتی که ناگزیر از پذیرفتن آن بود در گفتگو ها با دست پر و از جایگاه قدرت شرکت نماید.

یکشنبه ششم سپتامبر سرتیپ خلبان احمد میقانی ، فرمانده قرارگاه پدافند هوایى خاتم الانبیا، در برنامه انگلیسی زبان پرس تی وی اعلام کرد، که نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی توانسته است دهها سامانه موشک های  ضد موشک و رادار های پیشرفته بسازد! و ارتش قادر خواهد بود تا موشک های رادار گریز را که در ارتفاع پایین پرواز می کنند  شناسایی و نابود سازد. او افزود تاسیسات اتمی ایران در برابر حملات آمریکایی و اسرائیلی  در امان خواهند بود، و دشمنان را در صورت تعرض غافل‌گير و پشيمان می‌‏کنيم.

قدرت های  غربی این گفته های میقانی  را با دیده شک می نگرند ! به نظر می رسد سخنان سرتیپ میقانی بخشی از جنگ روانی جمهوری اسلامی در برابر غربی ها  باشد، جمهوری اسلامی امیدوار بود تا بتواند ازهر راهی به موشک های روسی « S300» دست یابد. 

روز 11 سپتامبر، روزنامه فیگارو فاش کرد که یک دیپلومات فرانسوی گفته است « روس ها به ما اطمینان داده اند که از ارسال موشک های زمین به هوای (S 300) به ایران خودداری نمایند، و ما  خیالمان از این بابت آسوده است».

در خبر ها آمده بود که روز دوشنبه هفتم سپتامبر، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل، مخفیانه به مسکو سفر کرده است، تا نگرانی خود را از ارسال این موشک ها به ایران ابراز دارد.

معمولاً هر دو طرف از اسلحه خالی می ترسند !

 

25 شهریور، 16 سپتامبر 2009


September 16th, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسایل بین المللی